De beste stukken biefstuk om te grillen
Brett Llenos Smith
Is er zoiets als het grillen van een biefstuk? Als je het goed doet, met een koud biertje als copiloot, is het in brand steken van rundvlees net zo kalm en gecentreerd als een begeleide bemiddeling. De Zen-kunst van het carnivorisme. Vrede begint met biefstuk.
Als uw gids op deze metafysische reis betaamt het ons te zeggen: we nemen het u niet kwalijk als u liever wat extra geld neerlegt voor de goede dingen. Er zijn echter stukken die een plekje op uw grill waard zijn en die in elk budget passen. Houd er wel rekening mee of de steak die u kiest baat heeft bij een marinade of misschien wat extra zorg nodig heeft tijdens het koken.
Je bent waarschijnlijk bekend met de meeste hitparades op deze lijst. Maar we hebben ook enkele ondergewaardeerde opties en bezuinigingen opgenomen die de afgelopen jaren populairder zijn geworden. Kom voor de rib-eye, blijf voor de stijltang. Dit zijn absoluut de beste stukken biefstuk voor op de grill.
Rib-eye is de Cadillac onder de gegrilde steaks
Hoewel er malse stukken biefstuk zijn, maakt de zware marmering van de ribeye het tot een van de meest toegeeflijke delen van de koe. Natuurlijk is deze snit niet goedkoop, en dus zou je in theorie in ieder geval moeten weten hoe je de perfecte ribeye maakt.
Begin door je ribeye uit de koelkast of vriezer te halen en op kamertemperatuur te laten komen. Bestrijk vervolgens beide kanten van de biefstuk met versgemalen peper en een paar flinke snufjes zout. Wees niet verlegen met kruiden. Een rib-eye steak bevat veel vet en vlees dat veel kruiden vereist. Als u op zoek bent naar een beetje extra, kunt u ook uw favoriete, in de winkel gekochte steakkruiden gebruiken.
Nadat je steak op temperatuur is gekomen en je grill zo heet is als je maar kunt krijgen (minstens 425 F), wrijf je de steak in met een beetje olijfolie en plaats je hem op de hete grillroosters om mooi dicht te schroeien . Gebruik na ongeveer 3 minuten een grilltang om de biefstuk om te draaien en de andere kant dicht te schroeien. Nadat beide kanten zijn dichtgeschroeid, haalt u de biefstuk van het directe vuur en laat u het kookproces op een lagere temperatuur doorgaan. Zodra uw steak de gewenste temperatuur heeft bereikt (wat u kunt controleren met een vleesthermometer), haalt u hem van de grill en laat u hem minimaal vijf minuten rusten voordat u ervan gaat genieten.
De perfecte ossenhaas vergt finesse
Ossenhaas heeft niet veel decadent vet, maar zoals de naam van de biefstuk doet vermoeden, heeft het een boterachtige consistentie, en daarom is het zo'n gewaardeerd stuk vlees. Als u investeert in een exemplaar dat bestemd is voor uw grill, zijn er een paar dingen die u moet weten over ossenhaas. Zowel de ossenhaassnede als de filet mignon komen uit dezelfde spier. Het belangrijkste verschil is dat filet van het meer wenselijke magere uiteinde komt, terwijl ossenhaas de term is die voor de hele snit wordt gebruikt.
Ossenhaas kan zowel getrimd als ongetrimd worden gekocht, waarbij de niet-getrimde biefstuk nog steeds voorzien is van de taaie zilveren schil. Als u een ongesneden biefstuk heeft, moet u vóór het grillen de zilverkleurige schil verwijderen. Snijd de ossenhaas in kleinere filets. Omdat ossenhaas niet veel vet bevat, is een gebruikelijke techniek om het te grillen het omwikkelen van het ronde deel van de ossenhaasfilets in spek. Bestrooi beide platte kanten van de filet met zout, peper en – als je dat liever hebt – een droge rub. Omdat de steaks zelf zo weinig vet bevatten, is het belangrijk om ze niet te gaar te maken. Braad elke kant ongeveer 2 minuten en eindig op indirect vuur tot je ossenhaassteaks de gewenste temperatuur hebben bereikt (via The Meat Source). Voor een extra toets bestrijk je het met boter voordat je het laat rusten.
Ontvang twee steaks in één met een porterhouse
Als je kennis hebt van porterhouse steak, dan ben je bekend met het kenmerkende T-vormige bot dat door het midden loopt. Vanwege dat bot wordt deze steak vaak verward met T-bone steak, en de twee lijken behoorlijk op elkaar: Porterhouse-steaks zijn in wezen grotere versies van T-bones.
In beide steaks scheidt dat bot eigenlijk twee kleinere stukken: filet en strip. Dit is belangrijk om op te merken, omdat elk van deze kleinere stukken anders kookt. Filet is de grootste van deze "onderstukken" en is extreem mals maar bevat weinig vet, waardoor hij vatbaar is voor overkoken. De kleinere stripsteak heeft een hogere vetverhouding, waardoor deze kant van de biefstuk minder kwetsbaar is voor overkoken.
Omdat elke kant van een porterhouse verschillende kookbehoeften heeft, moet je opletten bij het koken. Begin met het kruiden van elke kant met royale hoeveelheden zout en peper. We raden aan om aan elke kant een teentje knoflook te wrijven om de smaak te versterken, maar je kunt ook je favoriete steakkruiden aanbrengen. Nadat de biefstuk op temperatuur is gekomen, schroeit u elke kant ongeveer 2 minuten boven een hete grill en verplaatst u de biefstuk vervolgens naar de indirecte hitte, met de filetzijde naar het koelste deel van de grill gericht. Nadat de gewenste temperatuur is bereikt, haalt u de biefstuk van de grill en laat u hem 5 minuten rusten.
Je kunt niet fout gaan met de iconische T-bone
Met het gelijknamige T-vormige bot dat door het midden loopt, zijn de T-bone steaks in wezen een kleinere versie van een porterhouse steak. Omdat het porterhouse een enorme portiegrootte kan hebben, zijn T-bones geweldig als je een vergelijkbare, maar beter beheersbare ervaring wilt.
Net als bij een porterhouse heeft de T-bone een filet aan de ene kant van het bot en een stripsteak aan de andere kant. Dit is het belangrijkste dat je moet weten over T-bone steak. Omdat elk van deze kleinere stukken een ander vetgehalte bevat, koken ze anders. Eén manier om met het verschil in optimale kooktijden om te gaan, is door een biefstuk te vinden met een relatief vette filetkant. Een andere techniek is om er altijd voor te zorgen dat de vettere strookkant altijd naar het hetere deel van de grill wijst, terwijl de filetkant altijd het verst verwijderd is van directe hitte.
Als je steaks voor anderen grilt of wilt pronken op Instagram, biedt een T-bone je de mogelijkheid voor een geweldige presentatie. Nadat de biefstuk gaar en rustend is, gebruik je een mes om zowel de filet als de strooksteaks van het bot af te snijden. Houd vervolgens uw mes in een hoek van 45 graden en snijd elke biefstuk in de breedte in plakjes. Plaats ten slotte elk gesneden stuk terug op de oorspronkelijke locatie ten opzichte van het bot in een klassieke T-bone-presentatie.
Krijg Big Apple-vibes met een NY strip steak
Deze zachte en smaakvolle snit biedt veel waar voor je geld. De NY-strip – of gewoon de stripsteak – heeft minder marmering dan de rib-eye, en is niet zo mals als een filet. Het heeft echter een sterke vlezige smaak die het gebrek aan vet en zachtheid ruimschoots compenseert.
Omdat de stripsteak niet veel marmering heeft, heeft hij wel baat bij een beetje olijfolie en de kruiden die jij verkiest. Hoewel je het gewoon bij zout en peper kunt houden, kan de smaak van een stripsteak worden versterkt met een rub van rozemarijn, knoflook en sjalotjes. Als je de volledige steakhouse-ervaring wilt, zorg er dan voor dat je steakbijgerechten bereidt, of je nu klassiekers zoals spinazieroom en aardappelpuree bereidt of meer eigentijdse opties zoals elote ( Mexicaanse straatgraan) en paardenbloemgroen.
Maak een modieuze keuze: roksteak
Roksteak wordt vaak gebruikt om fajitas te maken en geniet tegenwoordig steeds meer populariteit, en dit stuk vlees kan een grote verandering van tempo zijn. Omdat roksteak uit veel verschillende spiervezels bestaat, wordt deze doorgaans minimaal 30 minuten aan een marinade onderworpen. Deze infusie van smaak tilt uw steakspel verder dan de typische kruidenmixen met zout, peper en steakkruiden.
Gemeenschappelijke marinades voor roksteak bevatten een soort zuur, meestal citroensap of azijn. Dit helpt de spiervezels af te breken en voegt tegelijkertijd zure tonen aan de biefstuk toe. Als je op zoek bent naar een kruidige roksteakrecept, gebruik dan een marinade met citroensap, citroenschil, olijfolie, knoflook, sjalot, kruiden en rode peper. Of kies voor een miso-gemarineerde roksteak met sojasaus, sesamolie, chili-knoflooksaus, suiker, gember en knoflook.
Zelfs na een goede marinade is er nog werk aan de winkel om ervoor te zorgen dat je roksteak niet taai wordt. Nadat uw steak op kamertemperatuur is gekomen, schroeit u elke kant niet langer dan twee minuten per stuk. De ideale temperatuur voor roksteak is medium rood, dus een beetje tijd onder indirecte hitte kan nodig zijn, maar je wilt voorkomen dat je verder dan medium gaat.
Topentrecote is een magere en gemene snit
Veel mensen houden van de smaak van een biefstuk, maar proberen om gezondheidsredenen hun vetinname te minimaliseren. Voor deze mensen is entrecote een geweldige grilloptie. Volgens Healthline is toplendestuk mager en arm aan verzadigde vetten. Sterker nog, het is betaalbaarder geprijsd dan vettere stukken.
Het lage vetgehalte in een topentrecote betekent ook dat je voorzichtig moet zijn bij het koken.Nadat uw steak is gekruid en tot net onder kamertemperatuur is gebracht, schroeit u hem aan elke kant gedurende 2 tot 3 minuten. Plaats vervolgens uw bovenste entrecote op indirecte hitte tot deze ongeveer 5 graden onder uw doeltemperatuur ligt, wat ongeveer 125 graden F is (via Omaha Steaks). Eén ding dat je absoluut niet wilt doen is een entrecote te gaar koken. Omdat topentrecotes niet veel vet bevatten, kunnen ze er veel baat bij hebben als ze een zelfgemaakte saus geserveerd krijgen, zoals een geweldig recept voor chimichurrisaus.
Houd geen zijsteak aan de zijlijn
Vette of malse stukken rundvlees hebben de neiging om te schitteren met subtiele kruiden. Elk gedurfd kruid en elke specerijen kan volledig maskeren wat mensen leuk vinden aan deze bezuinigingen. Het bedekken van filet mignon met een stevige chimichurrisaus zou bijvoorbeeld zonde zijn van zowel de biefstuk als de saus.
Flanksteak is niet bijzonder mals en bevat niet veel vet. Het heeft echter een uitgesproken vlezige smaak die goed samengaat met gedurfde smaakmakers. Een zijsteak zal enorm profiteren van de tijd in een marinade. Een eenvoudig recept voor steakmarinade met 3 ingrediënten bevat balsamicoazijn, olijfolie en sojasaus. Zelfs na enkele uren in een marinade moet je ervoor zorgen dat je een zijsteak niet te gaar kookt, anders krijg je een taai stuk vlees.
Na het koken en laten rusten van de biefstuk is het snijden van de zijsteak tegen de korrel in. Wanneer u een zijsteak loodrecht op de richting van de spiervezels snijdt, vermindert dit aanzienlijk de hoeveelheid kauwen die u moet doen.
Chuck eye is het riboog van de arme man
Chuck eye steak is een geweldig, goedkoper alternatief voor rib-eye, dat nog steeds aanwezig is waar het telt. Chuck eye wordt vaak vergeleken met rib eye omdat beide sneden uit de ribben van de koe komen. Terwijl rib-eye steaks afkomstig zijn van de zesde tot en met de twaalfde ribben van de koe, komt het chuck-oog uit de vijfde rib. Omdat het uit de 5e rib komt, zijn er maar twee steaks per dier en hierdoor kunnen deze steaks lastig te vinden zijn.
Hoewel de kwaliteit iets minder is en niet zo mals, is Cuck Eye Steak een geweldig alternatief voor ribeye. Het prijsverschil tussen de twee steaks kan aanzienlijk zijn en de chuck eye steak heeft slechts een beetje extra liefde nodig om een uitzonderlijke smaak te leveren. Hoewel deze snede een aanzienlijke marmering heeft, mag deze nog steeds niet veel verder dan medium-rare worden gekookt. Bovendien marineren de meeste mensen chuck eye steaks om ervoor te zorgen dat ze zacht zijn.
Omdat de etikettering van steaks enigszins vaag kan zijn, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat uw chuck-eye geen bot heeft en is gesneden als een steak van standaardformaat voordat u deze koopt. Als het bijzonder dik is en botten bevat, is het waarschijnlijk een braadstuk dat beter in een slowcooker kan worden gestoofd dan op de grill wordt gekookt.
Haal de rimpels in uw dinerplannen recht met een platte ijzeren steak
Aangezien de prijs van rundvlees de afgelopen jaren is gestegen (via Bloomberg), hebben goedkopere bezuinigingen meer aandacht gekregen. Flat iron steaks, afkomstig van de schouder van de koe, zijn een goed voorbeeld van een redelijk geprijsde steak die de afgelopen jaren populair is geworden. In feite is deze snit behoorlijk in de mode geworden, nu luxe supermarkten zoals Whole Foods platte ijzeren steaks op grotere schaal verkrijgbaar maken.
Eén ding dat je moet weten over platte ijzeren steak is dat deze dankzij de aanzienlijke marmering bijzonder geschikt is voor de hoge hitte van een barbecue in de achtertuin. Omdat het al boordevol smaak zit, is het niet nodig om deze snit met gedurfde smaakmakers te gebruiken. Een eenvoudige marinade, oliebedruipen of gewoon zout en peper is alles wat u hoeft te doen. Kook deze steaks niet verder dan medium, omdat ze uiteindelijk uitdrogen en taai worden. Het is ook belangrijk om de biefstuk tegen de draad in te snijden om de malsheid van elke hap te optimaliseren.
Geef tri-tip steak een kans op je grill
Tri-tip steak heeft tientallen jaren onder de radar van de meeste grillmasters gevlogen en heeft een cultstatus verworven, vooral onder professionele koks. In een recent interview vertelde chef-kok David Guas uit Washington DC aan Thrillist dat tri-tip steak de meest onderschatte steak op de markt is.
Het is bekend dat het een standaard barbecuegerecht in Santa Maria-stijl is. Daarom wordt tri-tip steak vaak geassocieerd met Californië. Fans van tri-tip prijzen het vanwege zijn vermogen om rokerige smaken te karameliseren en te absorberen. Dat gezegd hebbende, vereist deze snit wel een beetje finesse om er het maximale uit te halen. Omdat de biefstuk een bescheiden hoeveelheid vet bevat, heeft hij baat bij een dry rub of marinade. Rusten is ook een cruciaal onderdeel van het totale kookproces. Tri-tip steak heeft de neiging strak te zijn na het koken, en een rustperiode van 10 tot 15 minuten is essentieel om hem goed te laten ontspannen en mals te maken.
Picanaha is de buitenlandse import waar uw grill op heeft gewacht
Hoewel dit stuk in de Verenigde Staten vaak onder de radar blijft, is picanhasteak ongelooflijk populair in Brazilië. De afgelopen jaren heeft de grotere bekendheid van de Braziliaanse barbecue in de Verenigde Staten er echter toe geleid dat deze steak Amerikaanse aanhang heeft gekregen.
Dankzij de aanzienlijke marmering en de dikke vetkap aan één kant van de biefstuk is het gemakkelijk te begrijpen waarom de picanha-snede zo populair is geworden. Door al dat vet is de biefstuk vrij gemakkelijk te grillen. Begin met koken met behulp van indirecte hitte om het vet te laten smelten. Draai de biefstuk af en toe om een gelijkmatige bereiding te garanderen. Nadat de vetkap goudbruin is geworden, moet de biefstuk worden ingesmeerd met olie en dichtgeschroeid met directe hitte.
Als je op zoek bent naar een meer typisch Braziliaanse aanpak, plaats dan gebogen pichanha-steaks op spiesjes zodat ze een 'U'-vorm vormen, waarbij de dikke zijkanten van de steaks elkaar raken. Bij deze kookmethode moeten de steaks tijdens het koken langzaam worden gedraaid en ingesmeerd.
Denver steak is een ruwe diamant
In de jaren 2000 waren onderzoekers van het Center for Meat Safety & Quality van de Colorado State University op zoek naar een manier om steaks met een lage waarde te upgraden, toen vleeswetenschapper Dale Woerner een schoudersnede ontdekte die voorheen werd genegeerd.
Het schoudergebied van de koe, ook wel het spangebied genoemd, staat bekend om zijn smakelijke sneden. Deze sneden hebben echter vaak veel bindweefsel dat doorgaans wordt afgebroken bij laag en langzaam koken. Het vlees rond een bot in de schouder heeft echter veel minder bindweefsel, waardoor het een ideale steak is.
Omdat er een aanzienlijke hoeveelheid bindweefsel in een Denver-steak zit, is een 'aanbraden en vergeten'-aanpak niet de beste strategie. Deze snit heeft veeleer veel baat bij omgekeerd schroeien of sous vide koken.Bij deze methoden wordt de biefstuk eerst langzaam gekookt om wat bindweefsel af te breken en vervolgens te eindigen met dichtschroeien. Om omgekeerd aan te schroeien op uw grill, begint u met het koken van de biefstuk met indirecte hitte tot deze ongeveer 100 F bereikt. Als je voor de sous-vide-methode kiest, kook de biefstuk dan 2 uur op 130 F en eindig vervolgens met een snelle schroei aan elke kant. Net als bij andere kleinere stukken biefstuk, is het belangrijk om een Denver-biefstuk na een lange rustperiode tegen de draad in te snijden.
